Gazetemiz muhabiri Fatma Tan’ın Yulianus Yaps ile Facebook üzerinden canlı olarak gerçekleştirdiği o röportaj…

F. Tan: Merhaba sizi biraz tanıyabilir miyiz?

Y. Yaps: Ben Yulianus Yaps, Endonezya’lı bir görsel sanatçıyım. Ücra bir köyde doğdum ve 6 yaşında yetim kaldım.

F. Tan: Sanatınızla ilgili bir okuldan mı mezunsunuz yoksa alaylı mısınız?

Y. Yaps: Hayır alaylı bir sanatçı değilim. Akademik eğitim aldım. Arkadaşlarım da başkaları da zaman zaman bu soruyu soruyorlar.

F. Tan: Çalışmalarınızda hangi teknikleri kullanıyorsunuz?

Y. Yaps: Karışık teknik. Yağlı boya, akrilik, sprey boya, cam boya, reçine gibi sanat yaratma pratiğimde çeşitli malzemeleri keşfediyor ve kullanıyorum. Son zamanlarda ise; kullandığım tekniğin ana malzemesi silikon kauçuk. Sanat eserlerime uygulamak için bu tek malzemede gerçekten ustalaşana kadar onlarca yıl silikon kauçuğu denedim.

F. Tan: Pandemi (Covid 19) sürecinde sanatsal aktivitelere katılabildiniz mi?

Y. Yaps: Covid-19 salgını yayıldığından beri bazı etkinliklerim iptal edildi. Ancak katılabileceğim birkaç etkinlik vardı. Bu nedenle, birkaç ödül aldım.

• Temmuz 2020'de İtalya'nın Palermo kentinde "Uluslararası Sanatın Büyük Ansiklopedisi" ödülü.

• Ağustos 2020'de Güney Kore'de "Büyük Sergi Salonu, Incheon Kültür ve Sanat Merkezi" toplu sergisi. Ben kazananlardan biri olarak seçildim.

• Eylül 2020'de 4. Geoje Uluslararası Sanat Festivali - Haegeumgang Tema Müzesi, Güney Kore'de jüri üyelerinden biri olarak seçildim.

• Ekim 2020'de Niğde'de “Artquake 5” grup sergisi.

• Ekim 2020'de, "2020 Çağdaş Sanatın Büyük Ustası" ödülü, İtalya

• Palmiye Sanatı Yarışması'ndan Mükemmellik Ödülü.

F. Tan: Bulunduğunuz ülkede sanata ve sanatçıya bakış açısı nasıl?

Y. Yaps: Ülkem çok büyük ama hala eğitimsiz. Sadece birkaç büyük şehir sanata oldukça yüksek bir ilgi ve beğeniye sahiptir. Bu arada, küçük kasabalarda çoğu insan görsel sanatların, özellikle de soyut sanatın gelişimine hala aşina değil.

F. Tan: İnsanlar sanatçıyı nasıl görüyor? İnsanların sanata bakışından memnun musunuz?

Y. Yaps: 1960'larda insanlar; bir sanatçıyı eksantrik bir insan olarak görüyordu ve sanatın toplumun kalbinde bir yeri yoktu. Ancak günümüzde büyük şehirlerde ressamlar toplum tarafından oldukça takdir edilmektedir.

F. Tan: Bir sanatçı olarak gelecekte sanatınızı ve kendinizi nerede görüyorsunuz?

Y. Yaps: Hayatım boyunca sanat projelerimi finanse etmek için para kazandım. Resim, varolmadan, tanınmadan veya sanatçı olarak onurlu bir yer edinmeden önce büyük miktarda paraya ihtiyaç duyan bir hobidir. Genel olarak, zorlu ve dolambaçlı bir yolculuk, birisinin "sanatçı" unvanını alması için bir meydan okuma haline gelir. Şahsen benim için sanat eserleri yaratmak ya da yapmak bir "ruh çağrısı" dır.

F. Tan: Çalışmalarınızda en çok hangi temayı kullanıyorsunuz?

Y. Yaps: Soyut.

F. Tan: Sanatın insanlar üzerindeki gücüne inanıyor musunuz?

Y. Yaps: Evet, tarih insanların Vincent Van Gogh'u veya Pablo Picasso'yu doğdukları ülkeden daha iyi tanıdıklarını kaydetmiştir.

F. Tan: Sizce her çocuk sanata yönlendirilmeli midir?

Y. Yaps: Sanırım bunu yapmamıza gerek yok. Her insan kendi dünyasında bir "sanatçı" dır. Çünkü hayatın kendisi sanattır.

F. Tan: Çocukların ve gençlerin sanatınıza bakış açısı nedir?

Y. Yaps: Açıkçası bu cevabı tam olarak veremem çünkü benim çevremde farklı görüş ve bakış açıları var.

F. Tan: Toplumun gelişmesiyle sanat arasında bir bağlantı olduğunu düşünüyor musunuz?

Y. Yaps: Evet, bir bağlantı var. Çünkü sanat bir medeniyet ürünüdür.

F. Tan: Bir resim oluşturulurken sizde ve tuvalde nasıl bir macera yaşanıyor?

Y. Yaps: Bu soru basit, ancak cevaplamak için binlerce kelime ve cümle gerekiyor. Benim için karalanmış beyaz bir tuval "büyük bir orman" gibidir. İlk vuruşların başlangıcında, bu “büyük bir ormana” adım atmanın başlangıcıdır. Vuruşlar, fırça darbeleri veya palet bıçağı veya diğer boyama araçları ve eller kendiliğinden dans ettiğinde, işte o zaman sanatsal macera gerçekleşir. Bu mutlu oyun gönül doyana kadar devam eder .. İşte bu yüzden resim gibi sanat yapmak bağımlılık yapar ve hatta delirtir. Resim yapmak benim en iyi cevabım, sanırım bir milyonlarca kelime bile bunu açıklamaya yetmez. Resim sadece fiziksel bir çalışma değil, duygular ve ruhlar bu maceraya doğrudan dahil oluyor.

F. Tan: Niğde hakkında neler biliyorsunuz?

Y. Yaps: Niğde'ye hiç gitmedim. Niğde'ye gelen arkadaşlar, Melendiz dağı arasında yer alan ve havanın çok serin olduğu Niğde'nin güzelliği hakkında ilginç bir hikâye anlattı. Niğde bana Fatih Sultan Mehmet'in liderliği ve Osmanlı imparatorluğunun hikayesini hatırlattı.

F. Tan: İleride Niğde'ye gelmeyi düşünüyor musun?

Y. Yaps: Evet. Niğde şehrinin güzelliğini gezme ve tadını çıkarma fırsatı bulmayı umuyorum.

F. Tan: Türkiye hakkında neler düşünüyorsunuz? Daha önce geldiniz mi?

Y. Yaps: Türkiye, Batı ve Doğu dünyasının iki büyük medeniyetinin buluşma noktasıdır. Nüfusun çoğunluğu Müslüman. Ancak Türkiye'ye hiç gitmedim.

F. Tan: Türkiye’de en çok görmek istediğiniz şehir neresidir?

Y. Yaps: İstanbul ve Niğde.

F. Tan: Bir sanatçı gözüyle bize bulunduğunuz yerden (Şehriniz, köy ya da kasabanızdan) bahsedebilir misiniz?

Y. Yaps: Şimdi Pontianak'ta yaşıyorum. Kalimantan Barat (Batı Borneo) eyaletinin başkentidir. Nüfusun çoğunluğu, Katolikler, Müslüman Malaylar ve Tioanghoa veya Konghucu veya Budist Çinli Endonezyalılar olan Dayak etnik kökenlilerdir. Bu üç etnik grubun buluşması Pontianak'ı benzersiz kılıyor. Hala bu şehirde yaşayan başka etnik gruplar var, ancak bunlar azınlık.